Historia Karate Kyokushin
Masutatsu Ōyama (jap. 大山 倍達 Ōyama Masutatsu), właściwie Choi Yeong-eui (kor. 최영의) (ur. 27 lipca 1923 w Gimje, zm. 26 kwietnia 1994 w Tokio) – południowokoreański mistrz karate.
Życiorys
Jego rodzina, znani arystokraci, należała do klanu Yangban. Wychowywał się w Mandżurii. W 1936 roku rozpoczął szkołę podstawową w Seulu, gdzie zaczął uczyć się chińskiego kempo, zdobywając po dwóch latach 2 dan.
Po przybyciu do Japonii przyjął japońskie nazwisko Ōyama od małżeństwa pochodzenia koreańskiego, które się nim zaopiekowało. Miało ono dwóch synów: Shigeru i Yosuhiko, którzy później zostali jednymi z jego najlepszych uczniów. W tym samym roku zaczął treningi karate pod okiem Gichina Funakoshiego.
W okresie II wojny światowej zaciągnął się w szeregi pilotów kamikaze. Przed udziałem w misji samobójczej uchronił go koniec wojny.
W 1940 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Takushoku i zdobył 2 dan w karate, natomiast w 1946 roku – na wydziale wychowania fizycznego Uniwersytetu Waseda, ale wkrótce go opuścił.
W 1947 roku wziął udział w pierwszym, ogólnojapońskim turnieju zorganizowanym po wojnie i zdobył tytuł mistrza.
Skuszony łatwymi pieniędzmi, Ōyama współpracował przez pewien czas z japońskimi gangsterami. Po półrocznym pobycie w więzieniu poczuł potrzebę zrehabilitowania się i postanowił poświęcić się karate oraz ciężkiemu treningowi. Zaczął treningi u So Nei-chu, Koreańczyka pochodzącego z tej samej co on prowincji, który trenował styl karate Gōjū-ryū. Nauczył on także Ōyamę podstaw wiary buddyjskiej sekty Nichirena. W tym samym czasie, w którym Ōyama rozpoczął treningi z So, zaczął też ćwiczyć judo, aby po czterech latach uzyskać 4 dan w 1945 roku.
Kształcił się także w innych sztukach walki. Czerpiąc inspiracje z nauk legendarnego mistrza szermierki Musashiego Miyamoto, po długim okresie medytacji w górach Chiba, stworzył nowy styl karate – kyokushin, wymagający doskonałego przygotowania fizycznego.
Od 1952 roku promował karate kyokushin w Stanach Zjednoczonych, odbywając m.in. pokazowe walki i podróżował również w innych krajach. Otworzył szereg szkół karate kyokushin na całym świecie, współorganizował pierwsze turnieje oraz światową federację. Słynął z tego, że gołymi rękami zabił byka, stoczył 300 pojedynków w ciągu 3 dni, w ciągu jednego roku przyjął 270 propozycji walki. Walczył z każdym, kto tylko miał odwagę, by rzucić mu wyzwanie.
Był autorem wspomnień oraz podręczników karate – pod wrażeniem walk pokazowych z bykami dziennikarze „New York Times” nadali mu przydomek Boskiej Ręki oraz Ostatniego Samuraja. W 1993 roku otrzymał od władz Japonii 10 dan.
W 1993 roku odwiedził Polskę podczas odbywających się mistrzostw Europy w katowickim Spodku. Wtedy też został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1994)[1].
26 kwietnia 1994 zmarł na raka płuca[2].
Na podstawie biografii mistrza Masutatsu Ōyamy powstał film pt.: „Fighter in the Wind” (oryginalnie: Baramui Fighter).